Als verloskundige ben ik betrokken bij een van de mooiste momenten in een mensenleven: de geboorte van een kind. Iedere keer weer is het bijzonder om op weg te gaan naar een barende vrouw. We beleven samen intense uren: de toenemende kracht van de weeën, de verwachtingsvolle spanning tijdens het persen en de enorme ontlading als het kleintje wordt geboren. Telkens raakt het me weer. Op dat moment voel ik de passie voor mijn vak ten volle.

Ik vind het belangrijk om naar een vrouw en haar partner te luisteren: hun wensen zijn voor mij leidend in het werk. Bij een bevalling kies ik als het even kan voor een rol op de achtergrond. Bescheiden, maar altijd alert. En ik geniet ervan als de barende weet hoe te luisteren naar de signalen van haar lichaam en hierop durft te vertrouwen.

De keuze om verloskundige te worden maakte ik pas nadat ik zelf moeder werd en had mogen ervaren hoe bijzonder het is om zwanger te zijn en een kind op de wereld te zetten. Geen werkdag is hetzelfde, dat is voor mij een van de charmes van dit vak. Het ene moment zie ik een pril zwangere vrouw, het andere moment ben ik bij een bevalling, dan weer rijd ik door het Zeeuwse land voor mijn bezoekjes aan de pas bevallen vrouwen en vervolgens zie ik op de praktijk een moeder voor de nacontrole samen met haar kind.

Tijdens mijn werk maak ik ook medische echo’s. Zelfs na jaren blijf ik het magisch vinden om een ongeboren kind, soms van nog maar een paar weken oud, in zijn of haar natuurlijke omgeving te kunnen bekijken. Voor de ouders werkt dat inkijkje vaak geruststellend.

De hectiek van het werk vraagt thuis wel eens om een pas op de plaats. Ik vind onder andere rust in haken en breien. Ik kan de meest ingewikkelde patronen aan, maar wil ik echt tot rust komen dan werkt rechttoe rechtaan voor mij het beste.